در اشخاص میل به کار کردن را پدیدآورید

کارکنان، سرمايه‌هاي اصلي سازمان‌ها بوده و از لحاظ استعداد،خصوصيات خلقي، خواست‌ها و تمايلات با يکديگر متفاوت بوده و بعضاً ناديده گرفتن اين امر مانع اجراي کامل وظايف شغلي آنها مي‌گردد. بدين لحاظ توجه به خواسته‌ها و نياز‌هاي کارکنان، يکي از ضرورت‌ها و الزامات اداري امور سازمان‌ها است. چرا که اين خصوصيات فردي به همراه ساير عوامل سازماني، محيطي و ... به نحوي بارز در نوع نگرش کارکنان و چگونگي رفتار آنان و در نهايت اثربخشي سازمان اثر مي‌گذارد.با رعايت موارد ذيل در اشخاص میل به کار کردن را پدیدآورید:

• مستمع خوبی باشید.
•  به طور خصوصی انتقاد کنید.
• هرکسی که کاری را به پایان رسانید باید شخصا پاداش کارش را گیرد.
• علاقه مندی خود را به کار زیردستان نشان دهید.
•  میل باطنی خود را به صورت پیشنهاد عرضه کنید.
• وقتی دستوری می دهید، باید مطمئن باشید که دلایل آن را نیز می توانید ابراز بدارید.
• نظریه های دیگران را در طرح هایتان دخالت دهید.
• به زیردستان احترام بگزارید.
• در کردار و رفتارتان پای دار باشید.
• نشان دهید که به زیردستان اعتماد دارید وآنها به بهترین وجه کار خود را انجام می دهند.
• از زیردستان بخواهید بدون هیچ بیمي برای مشورت خواهی و کمک به شما مراجعه کنند.
• وقتی اشتباهی می کنید باید با کمال شهامت و از روی صداقت به اشتباه خود اقرار کنید.
• باید به ضعیف ترین پیشنهادها هم توجه کرد.
• از ناراحتی و چهره های اخم آلود زیردستان ناراحت نشده و درصدد مقابله به مثل نباشید.
• به افراد نشان دهید که کارشان مهم است و در کارایی سازمان، نقش عمده ای دارند.
• به زیردستان اجازه دهید تا درتصمیم گیری ها مشارکت جسته و سهمی داشته باشند.

شاخص های توسعه انسانی

توسعه انسانی قرار دادن انسان ها در مرکز توسعه است. توسعه انسانی در واقع به مفهوم توسعه توانمندی انسان ها ،گسترش دامنه فرصت ها و بهره مندی از آزادی است که منجر به حفظ آرمان ها و ارزش های انسانی می شود .شاخص توسعه انسانی نیز ابزار استانداردی برای سنجش توسعه انسانی است.بهبود شاخص توسعه انسانی معرف توانمند سازی انسان ها برای دستیابی به هدف ارتقای سطح زندگی آنها است که از طریق بهره گیری از توانمندی های انسانی حاصل می گردد.تا قبل ازطرح موضوع توسعه شاخص توسعه انسانی، در آمد سرانه هر کشور به عنوان مبنای سنجش میزان توسعه یافتگی کشورها در نظر گرفته می شد.اگر چه رشد درآمد سرانه برای دستیابی به برخی از اهداف لازم است، ولی نمی تواند بسیاری از جنبه های زندگی بشری را در برگیرد .لذا شاخص توسعه انسانی برای اولین بار در سال 1990 توسط گروهی از اقتصاد دانان شرقی و غربی توسعه داده شد و از آن پس در گزارش سالانه توسعه انسانی برنامه عمران سازمان ملل متحد منعکس شده است .    

شاخص های آموزش، امید به زندگی و تولید ناخالص داخلی تشکیل دهنده اجزای شاخص توسعه انسانی به شمار می روند و شاخص توسعه انسانی در واقع میانگین این سه شاخص است .بهبود وضعیت سرمایه گذاری و تغییر شرایط اقتصادی و اجتماعی، ارتقای سطح کیفیت زندگی را فراهم می آورد .ارتقای سطح کیفیت زندگی افراد یک جامعه در گروی تحول اساسی در متغیرهای اقتصادی، آموزشی و بهداشتی می باشد وجود انگیزه کافی و داشتن عزمی راسخ در حصول به توسعه انسانی بالاتر و برخورداری از آزادی عمل برای حرکت و مشارکت فعال از عوامل کلیدی در این خصوص است.

شاخص توسعه انسانی در ایران به تفکیک سال و شاخص های تشکیل دهنده آن

سال	شاخص تولید ناخالص داخلی	شاخص آموزش	شاخص امید به زندگی	شاخص توسعه انسانی	نرخ رشد شاخص توسعه انسانی
1370	640%	700%	670%	670%	---
1371	645%	713%	680%	679%	3/1
1372	646%	724%	700%	686%	3/1
1373	652%	729%	737%	694%	9/0
1374	660%	726%	742%	707%	9/1
1375	661%	729%	742%	711%	6/0
1376	662%	730%	742%	711%	0/0
1377	663%	733%	742%	713/0	3/0
1378	671%	739%	760%	723/0	4/1
1379	680%	729%	767%	725/0	3/0
1380	687%	77%	730%	729/0	6/0
1381	697%	82%	735%	741/0	6/1
1382	720%	825%	738%	761/0	7/2
1383	722%	847%	740%	770/0	2/1
1384	729%	849%	755%	777/0	9/0
1385	730%	851%	782%	788/0	4/1
1386	733%	835%	788%	791/0	4/0

منبع:محاسبات دفتر نظارت برنامه، معاونت نظارت راهبردی